Bij de bevrijding waren we zo arm als Job!

Voor mij begon de oorlog met een verhuizing. Mijn opa en oma hebben tot op hoge leeftijd in het Veerhuis in Brakel gewoond. Opa was veerman en samen met oma dreef hij daarbij ook de herberg, waar veel schippers en handelsreizigers kwamen. Intussen had mijn vader het werk van opa overgenomen, maar mijn moeder woonde nog met mij en mijn jongere zusje aan de Dijk. Begin 1940 verhuisden mijn grootouders en kwamen wij in het Veerhuis te wonen. Ik moest al jong meehelpen in de huishouding en in de herberg. Kwart over zes uit bed en aan de slag!

Vlak bij het Veerhuis was de weegbrug. Daar werden de suikerbieten en andere producten gewogen en vervolgens in de schepen geladen. Omdat wij telefoon in de herberg hadden, waren er altijd wel schippers die kwamen bellen. We waren zeven dagen per week open en dat ging het grootste gedeelte van de oorlogsjaren allemaal door. Het was een heel druk bestaan. Mijn vader is maar 52 jaar geworden. Hij heeft zich letterlijk doodgewerkt. Voor de oorlog moest hij de mensen zelfs nog over de Waal roeien.

In de herberg kwam allerlei volk. Ook wel mensen van de Ondergrondse. Zo hoorden we vaak het laatste oorlogsnieuws. We hebben nog een tijd lang twee mannen op zolder gehad, die door de Duitsers gezocht werden. Daar mochten we met niemand over praten! In het voorjaar van 1945 kwamen er ineens een heleboel Duitse soldaten in Brakel en mijn vader moest ze allemaal overvaren, omdat ze niet meer over de brug bij Bommel konden. Veel van die mannen moesten ook bij ons in huis slapen. Ze vorderden de twee opkamers, haalden alles eruit en gooiden er pakken stro in. Ze lagen als varkens in dat stro!

Ze brachten mijn moeder stukken vlees, die moest de hele dag staan bakken en braden. We hadden niets meer te vertellen in ons eigen huis! Het waren verschrikkelijke mensen. Uiteindelijk moesten we zelf ook weg, want ze dreigden het huis op te blazen. De buren hebben geholpen om al onze meubels eruit te dragen. We hebben toen een week bij de bakker op de dijk gelogeerd. Maar gelukkig is het huis gespaard gebleven. Het was wel een zwijnenstal. En de Duitsers hadden van alles meegenomen. Ook vaders boten. Bij de bevrijding waren we zo arm als Job!